Wild Child

„nie”. Nie zgadza się na zapięcie suwaka przez tatę, choć samo nie

daje sobie zbyt dobrze z tym rady. Nie zgadza się na jazdę w foteliku

samochodowym, choć to przecież kwestia bezpieczeństwa. Nie

zgadza się na zjedzenie kiwi, choć to porcja zdrowia. Nie zgadza się

na włożenie śniegowców, choć za drzwiami leży pół metra śniegu.

Pojęcie buntu przypisuje jednak dziecku intencję, którą ono się nie

kieruje. Małe dzieci działają spontanicznie i bez kalkulacji, zgodnie

z programem, w który od milionów lat wyposaża je natura – dzięki

niemu mogą wyrosnąć na silnych i zdolnych do przeżycia dorosłych.

Dlatego też określenie „wild child” tak bardzo nam się podoba – bo

nie ocenia.

---